Dzisiaj mija siedem lat od tragicznych wydarzeń w Dhace w Bangladeszu. 24 kwietnia 2013 roku zawalił się kompleks fabryczny Rana Plaza , w którym znajdowały się szwalnie wielu znanych sieciówek, których ubrania nosi każdy z nas. W związku z tą tragedią, w której zginęło 1138 osób (głównie młodych kobiet), a kilkaset zostało ciężko rannych, światło dzienne ujrzało parę brudnych sekretów branży fast fashion. Okazało się, nie tylko że nasze ubrania ktoś na drugim końcu świata szyje w trudnych warunkach za niewielkie wynagrodzenie, ale przede wszystkim, że wiele marek ma tak nieprzejrzysty łańcuch dostaw, że nawet nie wie, gdzie powstają ich ubrania.
W wyniku zdarzeń w Rana Plaza powstało wiele międzynarodowych inicjatyw mających na celu polepszenie warunków pracy w branży tekstylnej w Bangladeszu, a także poprawę przepisów budowlanych i przeciwpożarowych w tamtejszych zakładach pracy. Wielu ekspertów dość negatywnie ocenia to, czy przyniosły one pożądany rezultat.
Jedną z inicjatyw, która narodziła się w bezpośredniej reakcji na wydarzenia z 24 kwietnia 2013, jest Fashion Revolution. Założony w Wielkiej Brytanii przez Orsolę de Castro i Carry Somers ruch społeczny ma za zadanie dać głos każdemu z 75 milionów pracowników, którzy uczestniczą w produkowaniu naszych ubrań. Na stronie Fashion Revolution czytamy - „Celem Fashion Revolution jest świętowanie pozytywnego wpływu mody na świat oraz wszystkich tych, którzy codziennie się do tego przyczyniają. Jako przedsięwzięcie na skalę globalną ma ono także ponownie połączyć poszczególne elementy całego łańcucha dostaw w jedną całość, gdzie każdy pracownik jest ważny i szanowany za swoją pracę”.
Co roku w trzeci tydzień kwietnia przypada Fashion Revolution Week, w ramach którego odbywa...
