Skuteczność testu na depresję PHQ-9 sięga aż 88 proc. Może być on wykorzystywany do samodzielnej analizy i oceny obecności oraz nasilenia ewentualnych objawów depresji . Jedak, co jest szalenie ważne, wynik testu nie stanowi diagnozy depresji ! Wiarygodną diagnozę może postawić wyłącznie lekarz psychiatra, po osobistym kontakcie z pacjentem! Czy mam depresję? Test Dziewięciu Pytań Poniżej znajduje się 9 pytań. Na każde z nich można odpowiedzieć na cztery sposoby. Do każdej odpowiedzi przypisane są punkty: odpowiedź A – 0 punktów; odpowiedź B – 1 punkt; odpowiedź C – 2 punkty; odpowiedź D – 3 punkty. Odpowiedzi mają dotyczyć samopoczucia z ostatnich dwóch tygodni. Czytaj też: 7 głównych typów depresji – to z nimi lekarze spotykają się najczęściej Odpowiedz na każde z pytań. Na kartce zapisz liczbę punktów przypisanych twojej odpowiedzi. Na końcu poznasz wynik testu. Pytanie 1. Niewiele mnie interesuje i prawie nic nie sprawia mi przyjemności. nigdy (o pkt.) od czasu do czasu (1 pkt.) mniej więcej przez połowę tego czasu (2 pkt.) prawie codziennie (3 pkt.) Pytanie 2. Czuję się smutny, załamany, nie mam nadziei. nigdy (o pkt.) od czasu do czasu (1 pkt.) mniej więcej przez połowę tego czasu (2 pkt.) prawie codziennie (3 pkt.) Pytanie 3. Mam problemy ze snem – nie mogę spać lub śpię ciągle. nigdy (0 pkt.) od czasu do czasu (1 pkt.) mniej więcej przez połowę tego czasu (2 pkt.) prawie codziennie (3 pkt.) Pytanie 4. Czuję się zmęczony, mam mało energii. nigdy (0 pkt.) od czasu do czasu (1 pkt.) mniej więcej przez połowę tego czasu (2 pkt.) prawie codziennie (3 pkt.) Pytanie 5. Jem za dużo lub dokucza mi brak apetytu. nigdy (0 pkt.) od czasu do czasu (1 pkt.)...

Termin osobowość borderline został wprowadzony przez psychologa Robeta Knighta. Chciał on wydzielić grupę pacjentów, których zaburzenia psychiczne mieściły się pomiędzy zaburzeniami psychotycznymi (schizofrenią) a neurotycznymi  (nerwicami). W języku polskim możemy także zetknąć się z nazwą „osobowość z pogranicza” lub „osobowość typu borderline”. Czasami specjaliści używają angielskiej nazwy Borderline Personality Disorder oraz skrótu – BPD. Czym jest osobowość borderline? Zaburzenie osobowości borderline charakteryzuje się częstą zmianą emocji oraz burzliwymi i niestabilnymi relacjami z innymi ludźmi. Osoba zmagająca się z tym zaburzeniem będzie gwałtowna i impulsywna, a także będzie miała problem ze stabilnym postrzeganiem własnej osoby. W jednej chwili może być szczęśliwa i zadowolona, by zaraz poczuć smutek czy złość.  Borderline jest najczęściej diagnozowanym zaburzeniem osobowości. Specjaliści określają ją mianem osobowości naszych czasów. Szacuje się, że zaburzenie może dotykać od 1,6 do 6 proc. populacji. Ponad dwukrotnie częściej rozpoznawane jest u kobiet. Borderline – przyczyny Psychiatrzy i psychologowie wciąż nie znają dokładnej przyczyny występowania zaburzenia typu borderline. Zauważa się jednak, że ten typ zaburzeń częściej dotyka osób, które w dzieciństwie były narażone  na niekorzystne czynniki środowiskowe. Wśród nich możemy wymienić m.in. przemoc i nałogi w rodzinie, intensywne kłótnie najbliższych osób, częsta rozłąka  z bliskimi czy ciągły krytycyzm ze strony rodziców. Oprócz tego mogą to być także traumy, przez które osoba z zaburzeniem przechodziła w przeszłości, np. gwałt lub doświadczenie straty bliskiej osoby. Niektórzy psychiatrzy wskazują także na czynniki...

Kto z nas jest najbardziej zadowolony z życia? Jeśli wierzyć dotychczasowym badaniom, nie chodzi tu o szczególnie komfortowe warunki. Wpływu na szczęście nie mają też ani cechy demograficzne, takie jak płeć, wiek czy wykształcenie, ani nawet  stan zdrowia fizycznego. Choć może to zabrzmieć niewiarygodnie, nie stajemy się bardziej szczęśliwi, wygrywając na loterii. Skazani na szczęście? Okazuje się, że na nasze samopoczucie największy wpływ ma nasza osobowość. Te sama badania mówią o tym, że najlepiej czują  się ekstrawertycy (osoby odważne, asertywne, towarzyskie, rozmowne i nastawione do życia entuzjastycznie), najgorzej – neurotycy. Czy w takim razie jesteśmy skazani na bycie szczęśliwym bądź nieszczęśliwym? Absolutnie nie. Wielu z nas jest zdania, że cechy osobowości są niezmienne. To nieprawda. W ciągu życia zmieniamy się wielokrotnie. O ile włożymy wysiłek w pracę nad sobą, wypracujemy również szczęśliwe życie. Ważne jest też, aby budować pozytywną historię doświadczeń. Aby to zrobić, musimy czasem opuścić swoją strefę komfortu, wyjść poza utarte schematy. Czytaj też: 12 rzeczy, z których powinnaś zrezygnować, żeby być szczęśliwa Jak osiągnąć szczęście? Redakcja portalu poświęconemu psychologii Psychology Today podpowiada, jak poprawić jakość życia w kilku krokach. W końcu szczęścia można się nauczyć! Zawsze mów prawdę. To dobry nawyk, podobnie jak mycie zębów. Żyj chwilą, ale miej nadzieję na lepszy czas. Zapomnij o wydumanych poradach z cyklu: „Jak dogodzić swojemu facetowi w łóżku”. Jeśli musisz mu imponować, wniosek jest jeden – masz niewłaściwego faceta. Dbaj o swoje zdrowie i nie zapominaj o profilaktyce. Jeśli masz samochód, utrzymuj go w czystości. Czysty samochód jest równie...

Nasza osobowość ma swoją bazę. Tworzy się na czymś, co nazwać możemy materiałem wyjściowym – jest nim temperament. Dziedziczymy go po naszych przodkach i staje się on fundamentem naszego „charakteru”. Ujawnia się  już we wczesnym dzieciństwie, stąd właśnie jedno dziecko jest spokojne, inne wciąż płacze, a jeszcze inne bez przerwy się śmieje. Temperament najbardziej widoczny jest w dzieciństwie, bo z czasem do naturalnych cech osobowości dochodzi rozwijający się intelekt. Według badaczy temperament jest tym, co zostałoby w człowieku po odcięciu inteligencji oraz zdolności poznawczych. Objawia się przede wszystkim w naszym zachowaniu – w tym, jak bardzo bądź mniej emocjonalnie  reagujemy na bodźce, jak radzimy sobie w sytuacjach zagrożenia czy w sytuacjach konfliktu. Typy osobowości wg Hipokratesa Ludzkim temperamentem zajmowali się już starożytni uczeni. Hipokrates twierdził, że w każdym człowieku występuje właściwa mu proporcja czterech soków – humorów. Te soki to czarna żółć, żółta żółć, krew i flegma. Kilkaset lat później inny lekarz, Galen, każdemu z soków przyporządkował konkretny rodzaj temperamentu. I w ten sposób powstała jedna z pierwszych teorii dotyczących typów osobowości i wyróżniono 4 rodzaje temperamentu: sangwinik (łac. sanguis – krew), choleryk (gr. chole – żółć), melancholik (gr. mélanos – czarny + chole – żółć) i flegmatyk (gr. phlegma – flegma). Oczywiście każdy człowiek jest miksem różnych typów, jednak zwykle któryś z nich w nas dominuje. Czytaj także: Nie bądź taka miła! Kiedy próbujesz zadowolić wszystkich, tylko sobie szkodzisz Typy osobowości: choleryk Lubi być „w akcji”, dominować. Bywa, że ta potrzeba eskaluje w...