
Arteterapia, czyli np. muzykoterapia i terapia tańcem łagodzi stres i pomaga w depresji
Arteterapia to po prostu terapia za pomocą sztuki. Wbrew temu, co może się wydawać nie trzeba mieć żadnych zdolności i artystycznych talentów, aby poddać się temu rodzajowi psychoterapii. Także wiek nie ma tu znaczenia. Ta forma terapeutycznej pracy sprawdza się tak samo dobrze w przypadku dzieci, dorosłych, jak i seniorów.
Dla osób poddających się arteterapii taniec, rzeźba, rysunek czy malarstwo są po prostu „tylko” kluczem, który pozwala dostać się do swojego wnętrza. Do uczuć i emocji, które często są „zablokowane”, a inne formy terapii nie są w przypadku danej osoby skuteczne.
Tp, że sztuka w genialny sposób działa na psychikę człowieka, nie jest żadnym współczesnym odkryciem. Arteterapię stosowali już pod koniec XIX w. francuscy psychiatrzy A. A. Tardieu i M. Simon, ale sam termin „art therapy” po raz pierwszy użyty został przez angielskiego nauczyciela, Adriana Hilla, w 1942 roku. O istotnej roli twórczości pisał także Sigmund Freud, w swoich pracach dotyczących nieświadomości. Natomiast w Polsce tę metodę wdrożył w życie pedagog i etyk, prof. Stefan Szuman, a po nim onkolog, prof. Julian Aleksandrowicz. Profesor wprowadził tę formę terapii jako dodatkową broń do walki z nowotworami. Bo arteterapia nie sprawdza się wyłącznie w przypadku dolegliwości czysto psychicznych.
Artetarapia – dla kogo?
Arteterapię szczególnie poleca się pacjentom z zaburzeniami lękowymi, nerwicą, depresją, uzależnieniami, tym, którzy doświadczyli traumatycznych sytuacji lub osobom mającym problemy w komunikacji z otoczeniem. Stosuje się ją również w przypadku osób z niepełnosprawnościami intelektualnymi.
Chodzi o to, by po pierwsze za pomocą sztuki dostać się do wnętrza, a po drugie – w przypadku pacjentów onkologicznych – by odsunąć czarne myśli dotyczące rokowań, przyszłości. To, jaka dokładnie metoda arteterapii powinna być zastosowana, zależy od terapeuty, ale nie tylko. Istotne jest także to, jaki rodzaj ekspresji najbardziej pasuje, najlepiej sprawdzi się u konkretnego pacjenta.
To, co dostaje osoba poddająca się arteterapii można określić jako rodzaj oczyszczenia. Człowiek wyzwala się dzięki twórczym zadaniom. Kiedy oddajemy się im bez reszty, w pewnym momencie blokady emocjonalne odpuszczają, stłumione uczucia znajdują wreszcie wentyl. Dzięki temu obniża się poziom stresu, napięcia, często zmniejsza się także poziom lęku. Terapeuta ma wtedy większą możliwość, by „dostać się” do pacjenta, do jego wnętrza. A sam pacjent poprzez swoje „dzieło” zaczyna rozpoznawać i rozumieć, co może leżeć u źródła jego problemów.
Arteterapia – co daje?
Arteterapia ma trzy podstawowe funkcje:
– korekcyjna – pomaga odzyskać równowagę psychiczną, zmniejszyć poziom napięcia i lęku, umożliwia lepszą komunikację z otoczeniem, podnosi poczucie własnej wartości;
– edukacyjna – pozwala na zdobycie nowych umiejętności;
– rekreacyjna – umożliwia dobre, pożyteczne spędzenie wolnego czasu, relaksuje.
Rodzaje artetarpii
Choreoterapia, czyli terapia poprzez ruch, taniec. Pomaga w integracji ciała i emocji, uwalnia od stresu. Dzięki choreoterapii możliwe jest bardziej świadome doświadczanie własnego ciała, pokonywanie jego ograniczeń, wyzwalanie pożądanych reakcji, jak radość czy stan odprężenia.
Inna popularna forma to muzykoterapia – praca z głosem bardzo nas otwiera. Pomaga, by wreszcie umieć wyrazić siebie, mówić to, co naprawdę czujemy, a nie to, co wypada, czy to, czego pozostali od nas oczekują. Inny rodzaj muzykoterapii polega po prostu na jej słuchaniu. Spokojne dźwięki wpływają na ciało i umysł relaksująco, bądź przeciwnie – pobudzająco (zależnie od efektu, który chcemy uzyskać). Z kolei nauka grania na instrumentach daje pacjentowi tak niezwykle ważne dla człowieka poczucie sprawstwa.
Sprawdzone metody arteterapii to także: filmoterapia, czyli terapia poprzez oglądanie konkretnych, „odpowiednich” dla danej osoby filmów, bajkoterapia, czyli czytanie bajek – to wpływa kojąco, a czasem także „podpowiada” różne rozwiązania problemów.