Nie na wszystko mamy wpływ. Fakt. Ale z pewnością mamy wpływ na to, jak o sobie myślimy. „Historia, którą na swój temat ułożymy, determinuje to, jakich wyborów będziemy dokonywać i jaką drogą pozwolimy sobie pójść, a którą przed sobą zamkniemy”, mówi psycholog, dr hab. Anna Cierpka. Psychoterapia poznawczo-behawioralna Karolina Rogalska: „Życie, które mi dano, jest tylko opowieścią; ale jak ja ją opowiem, to już moja sprawa” – pisał Marek Hłasko w „Pięknych dwudziestoletnich”. W potocznej opinii tożsamość to coś, co należy odkryć, ale zdaniem psychologów narracyjnych jest to nasz autorski projekt. Opowieść, którą aktywnie konstruujemy w biegu życia. Okazuje się, że sposób, w jaki ją sobie opowiemy, przekłada się na naszą rzeczywistość.  Anna Cierpka: Tożsamość może być rozumiana jako mit osobisty, historia o nas samych, którą w ciągu życia układamy. Z opowieści, z którymi się spotykamy – rodzinnych, kulturowych, zasłyszanych w miejscu pracy czy w szkole – wyjmujemy różne fragmenty. Z tych odłamków konstruujemy własną historię, która w jakiś sposób łączy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość w spójną całość znaczeniową. Sposób, w jaki będziemy opowiadać o sobie, jaką rolę będziemy w tych narracjach odgrywać, może rzeczywiście wpływać na nasze życie. Historia, którą ułożymy na swój temat, determinuje to, co będziemy o sobie myśleć, jakich wyborów będziemy w życiu dokonywać i jaką drogą pozwolimy sobie pójść, a jaką przed sobą zamkniemy. Mit, czyli historia w pewnym stopniu zmyślona? Pytanie, co to znaczy prawdziwa historia? Większości faktów nadajemy subiektywne znaczenia. Dany ciąg zdarzeń możemy...

Według National Institute of Mental Health i wyników wielu badań, które przeprowadzono w ciągu ostatnich sześćdziesięciu lat, depresję kliniczną najskuteczniej leczy się krótkoterminową, ukierunkowaną na cel psychoterapią w połączeniu z nowoczesnymi lekami przeciwdepresyjnymi. Dla większości ludzi połączenie psychoterapii i farmakologii działa najlepiej. Nie zawsze i nie na każdym etapie choroby jest to jednak konieczne. W przypadku początku stanów depresyjnych albo łagodnej depresji pomaga sięgnięcie po wsparcie emocjonalne, które możemy otrzymać od psychologa albo psychoterapeuty. Obniżony nastrój bywa często naturalną konsekwencją problemów życiowych, z którymi się mierzymy, i z którymi mamy trudności. Jeśli ten stan nie przeszkadza nam funkcjonować w codziennym życiu, nie mamy jednoczesnych problemów ze snem, apetytem czy napadami paniki albo z poczuciem totalnej beznadziejności, wystarczy pomoc specjalisty od zdrowia psychicznego. Podczas konsultacji może okazać się, że potrzebna jest nam bardziej długoterminowa psychoterapia, bo objawy depresyjne kryją głębszą przyczynę naszych kłopotów i w jej toku należałoby ją odkryć, żeby poprawić jakość życia. Zmiana negatywnego myślenia W pracy z depresją, według metaanalizy badań podanej przez amerykański portal Psycho Central, sprawdzają się następujące terapie: poznawczo-behawioralną (CBT), interpersonalna i psychodynamiczna. Ale każda inna dostosowana do naszych indywidualnych potrzeb może zakończyć się sukcesem. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest najpopularniejszą i najczęściej na świecie stosowaną terapią przy depresji. Koncentruje się na zmianie negatywnych myśli i zachowań, które utrwalają stan depresyjny. Podczas sesji terapeuta pomaga zidentyfikować przekonania typu: „Jestem...

Kryzysu psychicznego nie przeżywa się w chmurce nad głową, przeżywa się go w całym ciele, w sercu i umyśle. Ludzie czują się zagubieni, wykluczeni. Czy Centra Zdrowia Psychicznego, nowoczesne ośrodki to wreszcie rewolucja w polskiej psychiatrii? Wyjaśnia  prof. Jacek Wciórka, psychiatra, pracujący w Instytucie Psychiatrii i Neurologii w Warszawie. Zmiany w polskiej psychiatrii Joanna Rachoń: Czy w polskiej psychiatrii właśnie zaczął się przewrót? Prof. Jacek Wciórka: Jestem ostrożny z takimi określeniami, ale istotnie w gronie entuzjastów zmian, które od kilku miesięcy w praktyce wprowadzamy, lubimy myśleć, że one wywołają lawinę. Lawinę pozytywnych działań korzystnych dla osób wymagających pomocy w tej dziedzinie. To znaczy, że stanie się ona łatwiej dostępna, bardziej skuteczna i bliższa człowiekowi. Co się zmienia? Mamy nadzieję, że zmiany organizacyjne, jakościowe i systemowe doprowadzą także do zmiany w podejściu wielu ludzi do zdrowia psychicznego. Zresztą coraz popularniejsze jest skupianie się na zdrowiu właśnie, a nie na chorobie. Na dbaniu o siebie, o swój odpoczynek, sen. To są bardzo pozytywne tendencje. Liczę na to, że za jakiś czas przestanie też być wstydem przyznanie się do depresji czy innego rodzaju kryzysu psychicznego, bo będziemy rozumieli, że problem dotyczy nie „wariatów” i „zaburzonych” – lista takich pejoratywnych określeń jest długa – ale że może przytrafić się każdemu. Każdemu? W tym sensie, że nie do końca wiadomo, dlaczego na podobne sytuacje niektórzy reagują kryzysem, a inni nie. Przyczyny są bardzo indywidualne i bardzo złożone. Wiadomo jednak, że co czwarta osoba w Polsce w ciągu swojego życia przeżywa problem wymagający pomocy terapeutycznej. Badania sondażowe, w których pytano o...