Czy zdarza ci się mówić „tak”, kiedy naprawdę czujesz i myślisz „nie”? Pewnie odpowiesz twierdząco, bo ten problem dotyczy wielu z nas. A to oznacza, że mamy do odrobienia pewną lekcję. To lekcja dotycząca asertywności. Choć powszechnie krążącym mitem jest przekonanie, że asertywność dotyczy wyłącznie umiejętności mówienia „nie”, to zdecydowanie szersze pojęcie. To także zdolność do przyjmowania komplementów, pochwał, ale i krytyki. Asertywni jesteśmy także wtedy, gdy potrafimy poprosić o pomoc, której potrzebujemy. W czym objawia się asertywność? W psychologii asertywność oznacza umiejętność wyrażania swoich myśli, uczuć i poglądów z zachowaniem własnych granic, ale jednocześnie z szacunkiem wobec granic drugiego człowieka. Ludzie zwykle mają skłonność do jednej z dwóch skrajnych postaw – jesteśmy albo ulegli, albo agresywni. Asertywność to ten mityczny „złoty środek”. Psycholog Bogdan Wojciszke pisał, że asertywność to „umiejętność obrony własnych praw, interesów i poglądów bez uciekania się do agresji”. Być asertywnym to komunikować się z innymi, zachowując własną odrębność, ale nie narzucając im swojego zdania. Istota asertywności opiera się bowiem na przekonaniu, że każdy człowiek ma prawo do bycia sobą, do wyrażania swoich uczuć i poglądów, do zarządzania własnym czasem i do osobistych, autorskich decyzji. Wbrew pozorom asertywność nie objawia się tylko w naszych słowach. Przejawia się w całej postawie – gestach, mimice twarzy, postawie ciała – bo przecież komunikujemy się ze światem całym sobą! Asertywność to trudna sztuka, często mamy problem, by ocenić czy nasza postawa jest, czy nie jest asertywna. Herbert Fensterheim, amerykański psycholog, współtwórca teorii asertywności,...

Gdybyśmy wszyscy odpowiadali na każdą prośbę, zaczynając od »nie«, umarłyby uczynność i przyjaźń. Asertywność nie oznacza odmowy. Jest umiejętnością wyrażania uczuć bez intencji ranienia innych” – mówi Kamila Rowińska, coachyni i autorka „Kobiety Asertywnej”. Anna Bimer „Uroda Życia”: Spotyka się ludzi, którzy wraz z pojawieniem się pojęcia asertywność zdobyli stosowne szlify. Ale chyba coś źle zrozumieli, skoro reagują schematycznie: najczęściej najpierw surowo odmawiają, a dopiero potem myślą. Kamila Rowińska: W asertywności zdolność odmowy czy też nieprzystawania na wszystko, co nam proponuje ktoś inny, jest czubkiem góry lodowej. To wierzchołek wiedzy, której wielu jeszcze nie zgłębiło, niektórzy zatrzymali się na programowym byciu na „nie” i nazwali to asertywnością albo pobrali z kursu to, czego najpilniej potrzebowali. Trudno się dziwić, że w  społeczeństwie długo zniewolonym tak bujnie wyrosła potrzeba stawiania na swoim. Na szczęście nie grozi nam zanik uczynności czy innych pozytywnych cech, bo człowiek z natury jest chętny, żeby okazywać życzliwość, udzielić pomocy, spełniać prośby. Człowiek jest dobry. Bywa też pełen pychy, kiedy uważa, że  wszystko zrobi najlepiej, z jego rad muszą skorzystać wszyscy i nawet nieproszony o opinię wygłasza ją, nie pozwalając żyć innym tak, jak tego pragną. Czasami to inwazyjne poradnictwo nazywa troską. Milej myśleć, że troska płynie z serca. Po wstępnym „nie” ludzie kontaktują się ze swoimi emocjami i rusza ich sumienie. I czasami „nie” zmienia się na „tak”. Cztery typy postaw: agresywna, uległa, asertywna i manipulacyjna Tylko u proszącego często niesmak pozostaje. Jeśli nasze zachowanie celowo miało wprawić kogoś w...

Słowo określenie „perswazja” pochodzi z łaciny – od słowa „persuasio”, które tłumaczyć można jako: „mówić”, „nakłaniać” czy „przekonywać”. Perswazję zalicza się do wielu technik wywierania wpływu na innych ludzi. Wszyscy ją stosujemy, ale nie każdemu wychodzi to równie dobrze. Psycholog społeczny, profesor psychologii Uniwersytetu Stanowego w Arizonie, Robert Cialdini jest autorem absolutnego światowego bestsellera. „Wywieranie wpływu na ludzi”, bo właśnie o tej książce mowa, to pozycja znana niemal w każdym kraju. Nic dziwnego, bo  zawiera arcycenną wiedzę – pełna jest technik perswazji. Może być zatem zarówno kopalnią inspiracji, gdy to my chcemy przekonać kogoś do swoich racji, jak i bazą ostrzeżeń, kiedy nie chcemy, aby to ktoś „pogrywał” z nami. Termin „perswazja” używany jest czasem zamiennie z terminem „ manipulacja ”, a to nie jest dokładnie to samo. Mechanizmy manipulacji wykalkulowane są zawsze na osobiste korzyści i mają na celu wprowadzenie w błąd drugiego człowieka. Perswazja natomiast to narzędzie przekonywania do swoich racji. Ponadto sposoby perswadowania własnych idei nie muszą wykorzystywać naiwności drugiego człowieka. Oto kilka sprawdzonych technik perswazyjnych: W potrzasku autorytetu Fartuch lekarza, mundur wojskowego czy pilota, garnitur profesora… Amerykanie zbadali, jak duża jest siła autorytetów. Okazuje się, że posłuszeństwo pielęgniarek wobec poleceń lekarzy może nawet zagrażać życiu pacjentów. Robert Cialdini w swojej książce opisuje eksperyment, podczas którego kazano pielęgniarkom wykonywać absurdalne polecenia, takie jak zrobienie doodbytniczej wlewki leku przeznaczonego do leczenia chorych uszu. Pielęgniarka doskonale wiedziała, na co choruje pacjent, nie...