Wyprawa w kosmos jest zazwyczaj w kinie przygodą dla dużych chłopców. Nawet jeśli do załogi należą kobiety, zazwyczaj to mężczyźni dyktują warunki. W „Proximie” w sam środek męskiego świata wkracza ambitna, zdecydowana, inteligentna Sarah (w tej roli Eva Green). Z dumą znosi kpiny kolegów, nie poddaje się presji rywalizacji. Jednak radość ze zbliżającej się misji na Międzynarodową Stację Kosmiczną zaburza jej konieczność rozstania z kilkuletnią córką. Eva Green – jako astronautka planująca podróż na Marsa – z Zélie Boulant grającą jej córkę. „Chciałam udowodnić, że możesz być jednocześnie superbohaterką i matką, a zazwyczaj kobiety nie są pokazywane w ten sposób w kinie – mówiła reżyserka „Proximy” Alice Winocour. – Superbohaterki nie mają dzieci, Catwoman nie jest matką, bo to odwróciłoby jej uwagę od misji. Ale w prawdziwym życiu musimy łączyć pracę i macierzyństwo. Uznałam, że kino musi o tym opowiadać”. Choć zdjęcia powstawały w autentycznych ośrodkach treningowych dla kosmonautów, a Winocour wielką uwagę przywiązywała do realizmu w kwestiach naukowych, imponująca wizualnie „Proxima” nie przypomina klasycznych filmów science fiction. Relacje matki i córki przygotowujących się do długiego rozstania interesują reżyserkę bardziej niż proces przygotowania do lotu w kosmos. Francuska reżyserka porusza mimochodem kilka ważnych i aktualnych kwestii związanych z emancypacją kobiet, ale jej dzieło pozostaje intymnym, pełnym empatii i czułości portretem najbliższych sobie osób, które muszą się rozstać. Piękny, subtelnie opowiedziany, poruszający film. „Proxima”, reż. Alice Winocour, od 30 kwietnia na platformach VOD (m.in.: vod.pl, cineman.pl, player.pl, ipla.tv,...

Serial dokumentalny „Król tygrysów” święci triumfy na Netfliksie. I choć opinie co do produkcji są mocno podzielone (część widzów wciągnęła się w historię, doceniając niespodziewane zwroty akcji, część nie może wybaczyć twórcom, że spłyca wątek wykorzystywania zwierząt) jedno jest pewne — o tym serialu słyszał każdy. To nie koniec przygód kontrowersyjnego Joe Exotica na małym ekranie. Od twórcy Dana Lagana (współtwórcy i showrunnera „American Vandal” na Netfliksie) dostaniemy serial fabularny. Co ciekawe, w główną rolę wcieli się znany amerykański aktor, Nicolas Cage. Sam Exotic chciał podobno, aby był to... Brad Pitt. Produkcja ma nosić tytuł „Joe Exotic: A Dark Journey Into the World of a Man Gone Wild” i będzie liczyła osiem odcinków. Serial opowie o drodze na szczyt i szybkim upadku Exotica. Od czasu, kiedy „Król tygrysów” pojawił się na Netfliksie — rozpoznają go ludzie na całym świecie. Dla tych, którzy jeszcze nie oglądali — „Król tygrysów” to historia grupy kolekcjonerów, którzy hodują dzikie koty w prywatnych ogrodach zoologicznych. Twórcom udała się rzecz niebywała – zebrali do swojego dokumentu największych ekscentryków w Ameryce. Mieli budzić emocje i to im się udało. I tak poznajemy m.in. mężczyznę oskarżonego i skazanego za zlecenie zabójstwa działaczki na rzecz zwierząt, Carol Baskin (Exotic) i „Doca” Antle, który trenuje zwierzęta do hollywoodzkich filmów. W rolę Carol Baskin wcieli się prawdopodobnie gwiazda „Saturday Night Live” Kate McKinnon. Na razie nie znamy dalszych szczegółów produkcji. Ale to nie koniec wiadomości. Niewykluczone bowiem, że powstanie drugi sezon dokumentu...

Objawiła się w 2017 roku jako literacka sensacja. Pisano o niej: głos swojej generacji, pierwsza wielka pisarka milenialna, Salinger pokolenia Snapchata, Jane Austen prekariatu. Jej dwie powieści: „Rozmowy z przyjaciółmi” i „Normalni ludzie” zdobyły wiele nominacji i nagród, miały entuzjastyczne recenzje w najbardziej prestiżowych magazynach literackich, zachwalane były przez wszystkich – od Baracka Obamy, przez Zadie Smith, po Sarah Jessicę Parker, a i na instagramie niejednej influencerce zagwarantowały lawinę lajków. Teraz, gdy na BBC i Hulu można oglądać świetny serial na podstawie „Normalnych ludzi” (w Polsce wciąż czekamy na jego premierę), sława 29-letniej irlandzkiej pisarki jeszcze bardziej wzrasta. Tymczasem Sally Rooney robi co może, by zdystansować się do zamieszania wokół jej osoby. Zapewnia, że nigdy nie chciała mówić w imieniu nikogo oprócz siebie i że nawet z mówieniem w swoim własnym imieniu ma spory problem. Życie raczej normalne Dwie powieści, które przyniosły jej tak wielką popularność, napisała zanim skończyła 25 lat. Wtedy mieszkała już w Dublinie, ale urodziła się i dorastała w małym miasteczku Castlebar w zachodniej Irlandii. Jej ojciec pracował w firmie telekomunikacyjnej, matka prowadziła miejscowe centrum sztuki. Dom był pełen książek, rodzice, dwie córki i syn – wszyscy mnóstwo czytali. Jako dziecko Sally Rooney nie odnosiła jakichś szczególnych sukcesów, z całą pewnością nie była młodocianym geniuszem. Szkołę wspomina jako miejsce, gdzie trzeba było się uczyć wszystkiego na pamięć i do pewnego stopnia to robiła, choć na ile mogła, unikała odrabiania prac domowych. „Nauczyciele raczej nie dawali mi szansy, bym podążała za tym, co mnie naprawdę interesuje”, wspomina. W przeciwieństwie do bohaterów...