Pozbycie się pragnień wydaje się propozycją dobrą dla ascety, jogowym Everestem dostępnym tylko nielicznym adeptom, którzy zadedykowali swoje życie praktyce. A przecież wszyscy pragniemy trwałego szczęścia. To naturalne dążenie każdego człowieka. Joga na szczęście to stan pełni Trudzimy się jak mróweczki, by je osiągnąć – gromadzimy, zdobywamy, osiągamy – jednak to trwałe zadowolenie nie przychodzi. Smakujemy szczęście tylko przez chwilę, by znów popaść w niezadowolenie, frustrację, smutek czy cierpienie. Czy szczęście nie istnieje? Czy to tylko kolejna utopijna koncepcja? Iluzja, która każe nam chcieć więcej, starać się bardziej, pracować lepiej, wyglądać ładniej? Budować większe domy, zaspokajać kolejne pragnienia, spełniać niekończące się zachcianki? A może to tu tkwi błąd? Może po prostu trwałe szczęście nie istnieje w świecie zmysłowym i choćbyśmy nie wiadomo jak się starali, zawsze będzie nam czegoś do pełni szczęścia brakowało? Najpiękniejszy widok może nam się znudzić, najwspanialsze dania przejeść, najlepsza muzyka zmęczyć. Zmysłów nie da się trwale zaspokoić, one ciągle poszukują nowych doznań. Przypomnij sobie ekscytację, którą odczuwasz, gdy dostajesz wyczekiwany prezent. Jak długo ona trwa? Kilka minut? Godzinę? Pragnienie zostało zaspokojone. Natychmiast pojawia się następne. Nikt jeszcze, żaden człowiek, nie zdołał odnaleźć trwałego szczęścia w świecie materialnym. A jogini twierdzą, że joga to stan, w którym nie brakuje niczego. Stan pełni. Jak i gdzie go odnaleźć? Czytaj też:   Medytacja wdzięczności: sposób na szczęście i harmonię Joga szczęścia uczy, że to, co najlepsze jest w nas samych Szczęście zaczyna się tam, gdzie cichnie umysł. Praktyka jogi uczy, że szczęście nie istnieje w świecie zewnętrznych przeżyć czy...

System hatha-jogi obejmuje ośmioczłonową ścieżkę jogi. Początkowe stopnie mają za zadanie oczyszczenie i przygotowanie adepta do dalszej praktyki. W tym celu joga proponuje kodeks jogina zawierający zalecenia zachowania w stosunku do innych ludzi, np. niekrzywdzenie (ahimasa) czy mówienie prawdy (satya), oraz w stosunku do samego siebie: czystość (satya), zadowolenie (santosa). Następnie proponuje techniki oczyszczania ciała fizycznego i energetycznego. Są to pozycje jogi (asana) i kontrola oddechu (pranayama). Choć to tylko część z nich, osoba, która wybierze się na zajęcia do jednej ze szkół jogi, spotka się przede wszystkim z nimi. Jeśli zaś odwiedzi kilka miejsc, może zauważyć znaczne różnice w sposobie praktyki. W jednych szkołach w pozycjach pozostaje się długo, dbając o precyzję ustawienia ciała, w innych zatrzymuje się tylko na krótko, większą uwagę zwracając na oddech. Są takie, w których sekwencje pozycji są zróżnicowane, i takie, w których ćwiczy się jeden, dwa, trzy powtarzalne układy. Tradycja nauczania jogi Źródłem tego zróżnicowania jest sposób przekazu kultywowanego niemal do tej pory. Podstawą nauczania jogi jest przekaz doświadczenia w relacji mistrz–uczeń. Mistrzowie czerpią ze spuścizny, wzbogacając i modyfikując ją o własne doświadczenia. Niejednokrotnie też dobierają techniki do indywidualnych możliwości i potrzeb uczniów, w każdym przypadku kładąc nacisk na inne jej aspekty. W ten sposób każdy mistrz jogi tworzy swój własny, unikalny styl jogi. Style hatha-jogi Różnorodność stylów hatha-jogi, jaką spotykamy współcześnie, jest związana z przekazem nauczycieli, których nauki zyskały dużą popularność i rozprzestrzeniły się na cały świat. Oto kilka najpopularniejszych: Joga Iyengara  jest...

Tantra jest ścieżką dla osób odważnych, które pragną szybko wzrastać, akceptując konfrontowanie się z cieniem i ograniczeniami, aby wyjść poza „pudełko” fałszywych tożsamości i odnaleźć swoją prawdziwą naturę. Jest to ucieleśnienie źródła prawdziwego szczęścia, powstającego bez względu na okoliczności życiowe. 1. Tantra = seks Podstawowe nieporozumienie. Skąd się wzięło? Zachodnie metody terapeutyczne i coachingowe łączone są z duchowymi ścieżkami, takimi jak szamanizm czy tantra. W tantrze zawsze dbano o zachowanie czystości linii przekazu, dlatego tradycyjne nauki mogły w nienaruszonym stanie przetrwać do dzisiaj. W latach 60. zeszłego stulecia pojawiła się neotantra, czyli połączenie zachodnich metod terapeutycznych z tradycyjnym przekazem. Kolejne osoby łączą ją ze swoim zrozumieniem, często bez oryginalnego przekazu mistrza. W efekcie dowiadujemy się, że tantra jest metodą poprawy relacji, komunikacji lub seksu albo że jest tylko dla par. Tantra obejmuje całość naszego istnienia. To droga transformacji. Wysubtelniamy stan naszego umysłu, poddając się alchemicznemu procesowi. Zamiast unikać trudności, jak dzieje się to w niższych ścieżkach, tutaj poddajemy je przekształceniu. Uczymy się, jak trucizny umysłu (klesa) transformować w mądrość: pożądanie w mądrość rozróżniającą, gniew w mądrość zwierciadła, ignorancję w mądrość wszech przenikającą, dumę w mądrość równości, zazdrość w mądrość doświadczenia. Wszystko, co się pojawia w życiu tantryka, jest sposobnością do praktyki. Oprócz praktyki z nadarzającymi się okolicznościami konieczna jest...

O Yogim Bikramie i jego Indyjskiej Akademii Jogi było w Beverly Hills głośno już w latach 70. Yogi był zbudowany jak młody bóg, co prezentował z dumą, występując w programach telewizyjnych w samych tylko skąpych majtkach. Przybysz z Indii mówił wtedy: „Joga jest darmowa, przynależy do Ziemi. Podniosłem jej mały kawałek i coś stworzyłem”. Chwalił się, że jego pierwszym uczniem w USA był Elvis Presley. Drugim – prezydent Nixon. Kolejnym George Harrison. Wymieniał też Shirley MacLaine, Barbrę Streisand i Franka Sinatrę. Z czasem dołączyła do tego grona Madonna i George Clooney. Mimo to słynny jogin deklarował, że na jego lekcjach nie ma lepszych i gorszych, bogatych i biednych, wszyscy są równi. Nie dodawał, że on jest jednak równiejszy. Najmądrzejszy człowiek na świecie Wymyślona przez niego – jak twierdził – Bikram joga polegała na tym, by w temperaturze 40 stopni Celsjusza podczas 90-minutowych zajęć wykonywać sekwencję 26 pozycji plus dwie techniki oddychania. Tzw. gorąca joga wymagała nieludzkiego wysiłku. Z uczestników zajęć pot lał się strumieniami, niektórzy mdleli, o sali ćwiczeń mówiło się komnata tortur. Ale efekty były znakomite – wszelkie dolegliwości ustępowały, zbędne kilogramy znikały, pod okiem Bikrama mężczyźni zmieniali się w młodych bogów, kobiety w boginie. Gdy słabli w wysiłkach, mistrz dodawał im mocy. Nie pozwalał się lenić czy omijać ćwiczeń. Czuli, że widzi w nich potencjał. Patrzył im w oczy i przemawiał do ich duszy. Czasem mieli wrażenie, że czyta w ich myślach, wydawał się wszystko o nich wiedzieć. Adepci Bikram jogi mówili: „To było przebudzenie”, „On otwiera moje ciało”, „Prawdziwa magia”. Gdy mistrz wchodził na zajęcia, wszyscy zaczynali klaskać i krzyczeć. Również gdy najzupełniej...