
Joga dla zaawansowanych. Poznaj oryginalne wskazówki mędrców
Technika, technologia i rezultat. Asana, pozycja ciała w jodze, jest techniką, procesy zachodzące w nas w czasie wykonywanej asany są technologią, a stan umysłu – rezultatem dobrze wykonanej praktyki. Technika jest niezwykle ważna, dlatego że stymuluje właściwe lub niewłaściwe procesy technologiczne, od których przecież zależy efekt.
Weźmy zaawansowany technicznie komputer (technika), oprogramowanie (technologia) i posiadającego wiedzę i talent użytkownika, np. architekta. Rezultatem jego działania będzie nowa jakość. Nietrudno wyobrazić sobie efekty pracy osoby potrafiącej jedynie włączyć komputer, a nieznającej możliwości programu.
Joga to fascynująca podróż. Otwieraj się na nowe doświadczenia. Każdy dzień, każda chwila daje szansę na przeżycie czegoś wyjątkowego.
Czytaj także: Joga – więcej niż ćwiczenia!
Praktyka jogi - bądź tu i teraz
Samadhi Pada, sutra 1: „atha yoganusasana”, oto teraz przedstawia się naukę jogi, teraz też dyscyplina jogi. Rozwijając tę myśl, należy dodać, że wiedza o jodze przekazywana jest teraz, to „teraz” jest niezwykle istotne. Chodzi o zrozumienie znaczenia tego słowa, a także dyscypliny. „Teraz” oznacza: „jestem gotowy przyjąć naukę w takim stanie, w jakim jestem teraz”, a także chodzi o to, iż przekaz wiedzy następuje w czasie teraźniejszym. Bądź tu i teraz. Z punktu widzenia jogi przeszłość i przyszłość nie mają znaczenia. Dyscyplina to nic innego, jak umiejętność bycia uczniem (z łac. discipulus – uczeń), tym, który jest gotowy do przyjęcia i zastosowania wiedzy.
Spełnienie w jodze
Sutra 2 z Samadhi Pada to „yogah cittavritti nirodhah” i oznacza kres jogi, ostateczne spełnienie, osiągnięcie stanu zjednoczenia, integracji na skutek zatrzymania poruszeń w świadomości. Jak to osiągnąć?
W drugiej części jogasutr Sadhana Pada, sutra 1, Patanjali mówi „tapah, svadhyaya, Iśvarapranidhanani kriyayogah” to trzy filary jogi, bez których praktyka pozbawiona jest sensu. Praktyka jogi jest jogą działania i składają się na nią samodyscyplina, samopoznanie oraz poddanie się.
- Tapah (zapał) rozwija praktykującego, ucząc właściwego działania na poziomie ciała, dążąc do osiągnięcia czystości, tak aby mógł dostrzec, że istnieje coś, co jest znacznie większe od niego.
- Svadhyaya (samopoznanie) przez wnikliwe studiowanie swego wnętrza oraz umysłu prowadzi praktykującego do wiedzy. Dzięki temu może on wzrastać od wewnątrz, rozpalając iskierkę, która zapłonie wielkim światłem.
- Iśvarapranidhanani (poddanie się) pomaga uwolnić się z więzów ego, osiągnąć czystość i stan medytacji.
To wydaje się proste, więc dlaczego nie robię postępów?
Czytaj także: Joga na dobry sen. 10-minutowa praktyka, która uspokoi i wyciszy
Progres w jodze
Sadhana Pada, sutra 3: „avidia, asmita, raga, dvesia, abhinivesah-kleśah” to pięć uciążliwości lub przeszkód zaburzających świadomość, występujących na poziomie intelektualnym, emocjonalnym i instynktownym: niewiedza, ego-poczucie własnego ja, przywiązanie, niechęć i lęk.
Zawsze kiedy wyjeżdżam do Indii, moja znajoma, która nigdy nie była za granicą, mówi: „I chce ci się jechać tam, gdzie jest taka bieda, niesprawiedliwość i przemoc?”. Ona swą wiedzę opiera na obrazie Indii zaczerpniętym z jakiegoś filmu. Na nic się zdaje przekonywanie. Niewiedza, podparta i filtrowana przez ego, przywiązanie do swego i niechęć przed nowym, zabarwione lękiem o utratę iluzji. Tak działają klesie.
Czyż nie spotykamy się z tym na co dzień w naszej praktyce jogi, wykonując asany? Nie wiemy, jak wykonać je poprawnie, ale przecież jesteśmy już zaawansowani, praktykujemy 3-5 lat. Nasze ego, przywiązanie do znanego, niechęć do zmian i obawa przed utratą tego, co mamy, nie pozwalają ruszyć z miejsca. Joga to przede wszystkim gotowość na doświadczenie czegoś nowego. Bez tego nie będzie transformacji.